زمانی که با اینترنت آشنا شدم از شور و شوق شبها خوابم نمی‌برد. دائم در این فکر بودم که این سیستم چگونه کار میکند که شرق و غرب جهان را بهم متصل کرده؟! گذشت و بزرگتر شدم و وقتی مقالات و ویدیوهای آموزشی آنلاین، کتاب و ... را در این سیستم در دسترس دیدم شگفت زده شده بودم؛ و در ذهن مقایسه میکردم، اگر 50 سال پیش بود و شما به کتابی نیاز داشتید باید چه میکردید و حالا چه میکنید؟!
برای یادگیری تقریبا هرچیز در اینترنت بلاخره چیزی پیدا میشود؛ فیلم آموزشی، کتاب، مقاله، حداقل یک آدرس از کسی که آن چیز را بلد است! حتی کورسهای آنلاین سطوح بالای دانشگاهی به صورت رایگان در سایتهایی مثل coursera ، edx ، از بهترین اساتید جهان موجود است! کورسهای پولی بماند!
خب چقدر شگفت انگیز است هر چیزی را با یک خط تلفن و یک مودم و البته با تلاش و پیگیری می‌آموزید! به روستاها و شهرهای دور افتاده ایران فکر کنید، فکر کنید آنجایید 50 سال پیش دستتان به کجا بند بود؟! چه می‌آموختید؟! اما الان چه؟!
اینها همه افکار زیبایی بود که بعد از همه‌گیر شدن اینترنت در ایران فرو ریخت! چرا؟! مگر چه شد؟!
همه یک مودم وایرلس در خانه دارند اما کاش نداشتند. آن همه چیزی که باید می‌آموختید به کناری گذاشته شد و جای آن را چیزهای مزخرف و پوچی گرفتند؛
فیسبوک و شبکه‌های پیام رسان مثل تلگرام، وایبر و واتس آپ: شما چقدر در این شبکه‌ها وقت میگذرانید؟! در عوض چه چیزی نصیبتان میشود؟! تا بحال چندبار برای شروع یادگیری حرفه‌ای جدید، هنری یا ورزشی به خود یا دیگری گفته‌اید وقت ندارم؟!
برای اینکه در کاری (هرکاری) استاد (ماهر، master) شوید باید 100000 ساعت تمرین کنید! یعنی 4000 روز، هر روز 2.5 ساعت تمرین! شاید مغزتان سوت بکشد که چقدر زیاد! اما زیاد تند نروید شما یا افراد دور و برتان در روز بیش از این وقت پای فیس بوک و پیام رسان‌ها تلف میکنید! 4000 روز میشود 10 سال! اما شما بعد از 10 سال یک متخصص در کاری غیر از حرفه اصلیتان هستید! زمان تلویزیون تماشا کردنتات را به این اضافه کنید ببینید چه معرکه‌ای میشود!
اگر در روز یکساعت ورزش سبک مثل پیاده روی انجام دهید از بسیاری از بیماریها در امانید، روحیه شاد تری دارید، به درد مقاومتر میشوید و احساس بهتری نسبت به خودتان دارید! حالا یک کم فیتیله را بالا بکشیم! یک ورزش انتخاب کنید (تنیس، ورزشهای رزمی، والیبال و ... ) و زمان را هم اضافه کنیم و برسیم به همان دو ساعت و نیم خودمان! تبریک میگویم شما یک ورزش‌کار حرفه‌ای هستید! دارای توان و تناسب اندام فوق‌العاده، که اگر بدشانس نباشید تا حدود 70 - 80 سالگی رو پای خودتان زندگی شاد و پر انرژی‌ای خواهید داشت!
راجع به دنبال کردن اخبار زندگی و عکس‌های خصوصی بازیگران و ورزشکاران، فحش دادن دسته جمعی به بازیکن تیم والیبال ایتالیا و کاپیتان تیم فوتبال آرژانتین و ... موارد دیگر چیزی نمیگویم!
انگار اینترنت و این وسایل الکترونیک پیش‌رفته (گوشی، تبلت و ...) هم زینتی است مزید بر زینتهایی که داشتیم. چند وقت پیش در مجله‌ای نمیدانم کدام مجله و کدام شماره و کدام نویسنده اما مقایسه‌ای کرده بود بین این زینت و ماشینهای چهارچرخ شاسی بلند! جالب بود؛ یک زمان هرکس از این ماشینها داشت بی درنگ میفهمیدی اهل کوه و کمر است! وقتی از ماشین پیاده میشد تیپ معمول همه طبیعت گردها کلاه لبه دار و تیشرت و کفش اوت دور! چون واقعا هم این ماشینها برای اینکار بوده و هستند! اما الان بیشتر یک زینت و یک جور کلاس است! طرف سال تا سال نه کوه میبیند و نه حتی یک جاده خاکی ناقابل!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر