چند ماه پیش در پارک تمرین رزمی میکردم! پسری دیدم کمی منتظر تمام شدن کار من ایستاده. کارم را تمام کردم و رفتم به او دست دادم و گفتم که سوالی داشتید؟ گفت از نوع ورزشت خوشم آمد و به ورزشهای رزمی علاقه دارم. برایش توضیح دادم که این ورزش چیست، آموزشش چگونه است، چقدر طول میکشد و ... . و او گفت دوست دارد که تمرین کند به او آدرس باشگاه را دارم. در ما بین صحبتها دائم به این نکته تاکید میکرد که او هندی! است؛ آیا با این آیتم هم باز میتواند کار کند. از کثرت تاکید بر هندی بودنش کمی عصبی شدم و گفتم چه ربطی دارد؟ البته جوابی نداد! بعد از رفتنش کلی به فکر فرو رفتم و گفتم که در این چند وقت که ایران بوده چقدر برخورد نژاد پرستانه با او شده است که اینطور رفتار می‌کند؟!
این مثالی بود! رفتارهای نژاد پرستانه در اطرافمان کم نیست! با افغانی‌ها چگونه برخورد می‌کنیم؟ چند نفرمان تا به حال از کلمه «افغانی» به عنوان فحش استفاده کرده‌ایم؟ به ترک و لر و کرد و بلوچ چه نسبت می‌دهیم؟ و با آنها چگونه برخورد می‌کنیم؟
کِِی می‌خواهیم از این حماقت دست برداریم؟ کی می‌خواهیم بفهمیم نژادپرستی هیچ مبنای علمی و ... ندارد؟ از ملی‌گرایی فوق احمقانه که بگذریم!
پ.ن: این روزها دوباره بحث نژاد پرستی بالا گرفته است! در آمریکا کشته شدن یک سیاه پوست توسط پلیس چه غوغایی را به پا کرده! کاش ما هم نصف مردمان آن خطه حساس بودیم و نمی‌ایستادیم به معلمی از پاکدشت که سه دانش‌آموز افغانی را مجبور فرو کردن دست در چاه توالت کرده، نگاه کنیم و بخندیم!
پ.ن: این روزها دوباره بحث نژاد پرستی بالا گرفته است! در آمریکا کشته شدن یک سیاه پوست توسط پلیس چه غوغایی را به پا کرده! کاش ما هم نصف مردمان آن خطه حساس بودیم و نمی‌ایستادیم به معلمی از پاکدشت که سه دانش‌آموز افغانی را مجبور فرو کردن دست در چاه توالت کرده، نگاه کنیم و بخندیم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر