قبلا که برف می‌آمد در اولین فرصت به کوه میزدیم. همه جا یکپارچه سفید! هراسی از گم شدن نداشیم زیرا ما دیگر بعد از بیست در دامن کوهی که بزرگ شده‌ایم حتی سنگ ریزه‌هایش را هم میشناختیم!
اما دو-سه سالی است که وضعیت خراب شده! رد شدن اتوبانی از آن، دامنه کوه را با خاک یکسان کرده!
شاید هم وضعیت من خراب شده! انگار پیر شده‌ام! از چیزی که بیش از همه از آن هراس دارم! صد البته منظور بالارفتن سن نیست!...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر